We zijn weer in gesprek gegaan met één van de klanten waar we een digitaal portfolio gericht op het verzamelen van feedback, in het nieuwe curriculum mogelijk hebben gemaakt. Deze keer spraken we met Rachel van Egeraat-Verbeek, docent fysiotherapie, van Hogeschool Leiden. Rachel neemt ons mee in de keuze voor Scorion, hoe Scorion wordt toegepast en wat de ervaringen van docenten en studenten met Scorion zijn.
Vanuit welke functie ben jij betrokken bij Scorion?
Rachel werkt als docent fysiotherapie op de Hogeschool Leiden. Daar coördineert ze het stuk studentbegeleiding. Het digitale portfolio, wat in Scorion is gemaakt, valt onder het studieonderdeel Pro-coaching. In dat studieonderdeel toetsen ze of de student voldoende portfolio vulling heeft opgebouwd om aan te kunnen tonen dat de student klaar is om naar het volgende semester of naar het volgende jaar te gaan. Dus naast dat Rachel verantwoordelijk is voor het inhoudelijke stuk, is ze ook verantwoordelijk voor Scorion.
Wat was de overweging om met Scorion contact op te nemen?
Ik ben pas later aangehaakt bij de gesprekken met Robert en Simone. Vorig jaar september (2021) zijn we met een nieuw curriculum gestart, van toetsen om te toetsen, naar toetsen om van te leren. En daar hoort een ander instrument bij dan alleen maar een punten systeem, en veel meer voor studenten inzichtelijker maken welke feedback ze kregen en dat ze ook iets gingen doen met de feedback. Dat kan alleen maar als de student eigenaar is van de omgeving waar de feedback ontvangen wordt. Daarvoor hadden we een systeem op papier, waarbij we dingen opschreven en dan konden studenten op een speciaal moment de inzage van de toets doen. De studenten moesten dan ook een cursus hiërogliefen hebben gedaan, want dan moeten ze het handschrift van collega’s kunnen lezen. En ze vergeten het gewoon weer. Wij waren op zoek naar een instrument wat ons zou helpen om studenten een portfolio te laten opbouwen waar ze ten alle tijden toegang hebben tot hun feedback en ook zelf het initiatief nemen voor het verzamelen van hun feedback. Het curriculum wat er ontwikkelt is, is heel erg gericht op de eigen regie van een student, dan past het niet als je als hogeschool alles in de hand hebt. Een soort inlever box waar de student verder helemaal niets mee kan en ook geen initiatief in heeft past dus niet. Zo is de keus gemaakt voor Scorion.
Hoe heb je je georiënteerd op het product Scorion, hebben jullie ook nog gekeken naar andere producten?
Er is wel een pilot geweest met een ander product maar al heel snel werd de naam Scorion genoemd. Dit kunnen we zelf inrichten en aanpassen en past helemaal bij het curriculum.
Hoe wordt Scorion bij jullie toegepast?
We zijn vorig jaar eerst in het 1e jaar gestart. Wat wij hebben geprobeerd toen we het curriculum aan het schrijven waren, was: Welke feedback momenten verwachten we nu bij dit onderdeel van de studie? Of bij deze toets? Of welke formatieve momenten bereiden voor op de summatieve momenten aan het einde van het semester? En hoe zorgen we er voor dat studenten feedback krijgen op hun handelen daarin?
Zo hebben we geprobeerd om het passend te maken, zodat elk onderdeel waar studenten studiepunten op verzamelen of formatieve momenten voor hebben er ook formulieren waren die dat faciliteerde. Dus hebben we vooral gezorgd dat op elk moment van het jaar er een passend formulier is zodat ze echt overal de kans hebben om feedback te verzamelen. Wat we nu in jaar 1 en 2 doen willen we graag doorvoeren in jaar 3 en 4. Het ontwikkelen hiervan loopt nog.
Hoe bevalt het gebruik van Scorion?
Het gebruik van Scorion vind ik persoonlijk heel fijn, het werkt heel laagdrempelig maar ik heb wel gemerkt dat als je het in een team wilt integreren dat het echt niet zo makkelijk is. Collega’s die wat minder digitaal vaardig zijn kunnen best moeite hebben met de overgang naar een nieuw curriculum en daar misschien het belang niet van zien. Dan is een nieuw programma best een uitdaging. We hebben wel veel trainingen aangeboden, maar het wordt niet altijd opgezocht in de handleiding als ze er niet uitkomen, het vergt veel tijd en geduld.
Studenten moeten ook nog een beetje wennen, ook omdat ze van een vooropleiding komen waar deze manier van ontwikkelen niet zo is vormgegeven, ze vinden het spannend en gek dat ze zelf de regie hebben over het vragen hoe het met ze gaat. Ze zijn namelijk heel erg gewend dat dat van bovenaf wordt bepaald. De vraag is dus, hoe kunnen we het laagdrempeliger aanbieden? Als studenten eenmaal doorhebben hoe het werkt dan vinden ze het heel makkelijk en kunnen ze er goed mee werken, maar voordat ze het echt door hebben zijn ze al een paar maanden onderweg, en dat is dan tijd die je eigenlijk net niet helemaal hebt. In het 1e jaar hebben we wekelijks bijeenkomsten met studenten en hun begeleidende docent. Het gaat nu stukken beter, ook door de ervaring van onze docenten en collega’s.